cardiomyopathie,jicht en diabetes.
Geplaatst: do dec 12, 2013 3:26 pm
Mijn naam is Jan, een man dus en ik ben 63 jaar oud. Ik zal eerst de gewenste vragen beantwoorden met daarna als aanvulling nog een korte beschrijving.
Ik merkte het voor het eerst in 1982 of 1983 met warmlopen voor een voetbalwedstrijd het werd mij zwart voor de ogen en ik ging door de knieen.
De cardioloog noemt deze ziekte hypertrofische cardiomyopathie.
Volgens hem is het ontstaan door erfelijkheidsfactoren.
Pompfunctie is volgens mij nooit gemeten, mij niet bekend in ieder geval.
Medicijngebruik:
Allopurinol 1x daags 100mg (jicht) Metoprolol 1x daags 100mg (betablokker) Perindopril 1x daags 4mg (bloeddruk) Acenocoumarol 1x daags vlgs voorschrift bloedverdunners) Metformine 3X daaags 500mg (diabetes type 2).
Mijn bloeddruk was in november j.l. 165 en 95.
Mijn hartslag was 60.
Ritmestoornissen die ik heb zijn soms 1 of meerdere keren achtereen een slag missen. Dit kan soms dagen tot weken aanhouden en daarna ook weer weken uitblijven.
Mijn Moeder had dit ook toen ze nog leefde en 1 van mijn 4 broers heeft dit ook, ik denk in een iets mildere vorm als ik.
Onderzoek aan mijn lies en nek heb ik niet gehad.
Dikke enkels heb ik momenteel niet maar werd me bij de laatste controle in november wel in het vooruitzicht gesteld door de cardioloog.
Voedingsrestricties, ja i.v.m. Diabetes. Vochtrestricties nog niet dwingend maar zou in de toekomst wel aan te raden zijn.
Ik kom de trap nog wel op, maar dan heel rustig aan.
Bij inspanning ben ik inderdaad snel benauwd.
Ik gebruik nagenoeg geen suiker.
Ik heb geen allergieen.
Ik ben 174 cm lang en weeg 77 kg. Dus geen overgewicht volgens mij.
Ik ben in 2008 gediagnosticeerd voor diabetes.
Even in het kort hoe het nu met mijn gezondheid is gesteld.
Ik ben in 1982 of 1983 voor hartonderzoek in het ziekenhuis geweest, na een cadiogram een echo-onderzoek en een long bespiegeling stelde men vast dat ik last had van hyperventilatie. Ik ben ongeveer een jaar later nog eens bij een iriscopiste annex voetzoolreflexie therapeut geweest die mij er heel bedachtzaam op wees dat er iets met mijn hart niet goed was, maar ze kon niet zeggen wat precies. Zij gaf me de raad om naar een cardioloog te gaan waar zij ooit stage had gelopen. Met dat gegeven ben ik teruggegaan naar mijn huisarts voor een verwijskaart. Dat is niet gelukt omdat mijn huisarts geen goed woord over had voor zo'n mens die volgens hem zijn patient (ik dus) alleen maar bang maakte. Daarna heb ik er maar mee leren leven totdat het in 2003 helemaal niet meer ging. In 2005 ben ik aan mijn hart geopereerd, een verdikte hartspier waar iets van is weggehaald zodat het bloed weer een meer vrije doorgang kreeg. Ook is de mitralisklep door een kunstklep vervangen. Dat is allemaal goed geslaagd en was blij dat ik zogezegd weer wat meer lucht had. Daarna een aantal jaren genoten van een redelijk zorgeloze gezondheid. In 2008 of 2009 werd mij door de cardioloog verteld dat ik suikerpatient was. De jaren daarvoor waren de suikerwaarden in mijn bloed al steeds hoger geworden wat ik toen al erg vreemd vond, wat ik ook heb gezegd, maar de artsen blijkbaar niet en men had er ook geen verklaring voor. Onlangs heb ik op een site een artikel gelezen waarin men beweerde dat bij gebruik van medicijnen als betablokkers de kans op ontwikkeling van "diabetes type 2" aanmerkelijk zou toenemen. Misschien is dat voor mij wel de boosdoener.... Ondertussen slik ik dagelijks 3x 500 mg Metformine om de ziekte onder kontrole te houden. Verder begin ik momenteel weer wat sneller vermoeid te geraken en krijg ik vaak een paarse kleur in mijn gezicht. Bij de laatste echo-contole van mijn hart kwam naar voren dat mijn rechterhartkamer sterk vergroot was en daarom minder sterk kon knijpen. Dat was volgens de Cardioloog waarschijnlijk de oorzaak van mijn snelle vermoeidheid. Mijn bloeddruk was ook aan de hoge kant (95 en 165). Hij vertelde mij dat hij eigenlijk niets voor mij kon doen om verbetering krijgen. Ik moest er rekening mee houden dat ik problemen met vochtophopingen kon verwachten in de toekomst. Het enigste wat ik kon doen was mijn conditie zo goed mogelijk in stand houden, (lopen fietsen en zwemmen). Voor de volledigheid nog even dit, sinds ongeveer 1993 heb ik ook last van jicht, was een bijwerking van het gebruik van plaspillen die mij waren voorgeschreven. Dus nu is mijn hoop op jullie gevestigd voor een mogelijke verbetering van mijn gezondheid.
Met vriendelijke groet,
Jan.
Ik merkte het voor het eerst in 1982 of 1983 met warmlopen voor een voetbalwedstrijd het werd mij zwart voor de ogen en ik ging door de knieen.
De cardioloog noemt deze ziekte hypertrofische cardiomyopathie.
Volgens hem is het ontstaan door erfelijkheidsfactoren.
Pompfunctie is volgens mij nooit gemeten, mij niet bekend in ieder geval.
Medicijngebruik:
Allopurinol 1x daags 100mg (jicht) Metoprolol 1x daags 100mg (betablokker) Perindopril 1x daags 4mg (bloeddruk) Acenocoumarol 1x daags vlgs voorschrift bloedverdunners) Metformine 3X daaags 500mg (diabetes type 2).
Mijn bloeddruk was in november j.l. 165 en 95.
Mijn hartslag was 60.
Ritmestoornissen die ik heb zijn soms 1 of meerdere keren achtereen een slag missen. Dit kan soms dagen tot weken aanhouden en daarna ook weer weken uitblijven.
Mijn Moeder had dit ook toen ze nog leefde en 1 van mijn 4 broers heeft dit ook, ik denk in een iets mildere vorm als ik.
Onderzoek aan mijn lies en nek heb ik niet gehad.
Dikke enkels heb ik momenteel niet maar werd me bij de laatste controle in november wel in het vooruitzicht gesteld door de cardioloog.
Voedingsrestricties, ja i.v.m. Diabetes. Vochtrestricties nog niet dwingend maar zou in de toekomst wel aan te raden zijn.
Ik kom de trap nog wel op, maar dan heel rustig aan.
Bij inspanning ben ik inderdaad snel benauwd.
Ik gebruik nagenoeg geen suiker.
Ik heb geen allergieen.
Ik ben 174 cm lang en weeg 77 kg. Dus geen overgewicht volgens mij.
Ik ben in 2008 gediagnosticeerd voor diabetes.
Even in het kort hoe het nu met mijn gezondheid is gesteld.
Ik ben in 1982 of 1983 voor hartonderzoek in het ziekenhuis geweest, na een cadiogram een echo-onderzoek en een long bespiegeling stelde men vast dat ik last had van hyperventilatie. Ik ben ongeveer een jaar later nog eens bij een iriscopiste annex voetzoolreflexie therapeut geweest die mij er heel bedachtzaam op wees dat er iets met mijn hart niet goed was, maar ze kon niet zeggen wat precies. Zij gaf me de raad om naar een cardioloog te gaan waar zij ooit stage had gelopen. Met dat gegeven ben ik teruggegaan naar mijn huisarts voor een verwijskaart. Dat is niet gelukt omdat mijn huisarts geen goed woord over had voor zo'n mens die volgens hem zijn patient (ik dus) alleen maar bang maakte. Daarna heb ik er maar mee leren leven totdat het in 2003 helemaal niet meer ging. In 2005 ben ik aan mijn hart geopereerd, een verdikte hartspier waar iets van is weggehaald zodat het bloed weer een meer vrije doorgang kreeg. Ook is de mitralisklep door een kunstklep vervangen. Dat is allemaal goed geslaagd en was blij dat ik zogezegd weer wat meer lucht had. Daarna een aantal jaren genoten van een redelijk zorgeloze gezondheid. In 2008 of 2009 werd mij door de cardioloog verteld dat ik suikerpatient was. De jaren daarvoor waren de suikerwaarden in mijn bloed al steeds hoger geworden wat ik toen al erg vreemd vond, wat ik ook heb gezegd, maar de artsen blijkbaar niet en men had er ook geen verklaring voor. Onlangs heb ik op een site een artikel gelezen waarin men beweerde dat bij gebruik van medicijnen als betablokkers de kans op ontwikkeling van "diabetes type 2" aanmerkelijk zou toenemen. Misschien is dat voor mij wel de boosdoener.... Ondertussen slik ik dagelijks 3x 500 mg Metformine om de ziekte onder kontrole te houden. Verder begin ik momenteel weer wat sneller vermoeid te geraken en krijg ik vaak een paarse kleur in mijn gezicht. Bij de laatste echo-contole van mijn hart kwam naar voren dat mijn rechterhartkamer sterk vergroot was en daarom minder sterk kon knijpen. Dat was volgens de Cardioloog waarschijnlijk de oorzaak van mijn snelle vermoeidheid. Mijn bloeddruk was ook aan de hoge kant (95 en 165). Hij vertelde mij dat hij eigenlijk niets voor mij kon doen om verbetering krijgen. Ik moest er rekening mee houden dat ik problemen met vochtophopingen kon verwachten in de toekomst. Het enigste wat ik kon doen was mijn conditie zo goed mogelijk in stand houden, (lopen fietsen en zwemmen). Voor de volledigheid nog even dit, sinds ongeveer 1993 heb ik ook last van jicht, was een bijwerking van het gebruik van plaspillen die mij waren voorgeschreven. Dus nu is mijn hoop op jullie gevestigd voor een mogelijke verbetering van mijn gezondheid.
Met vriendelijke groet,
Jan.