Sinds een 2-tal weken heb ik met golven plotselinge spiercontracties in heel mijn lichaam. Gelijktijdig treedt er dan een gevoel van benauwdheid en kortademigheid op.
Vorige week vrijdag begon dat gevoel om 1200u ongeveer nadat ik buiten een ommetje gemaakt had tijdens mijn lunchpauze op het werk. Tijdens de wandeling voelde ik me al onwel worden en tegen dat ik terug op mijn werk was verergerde het nog. Om 15.00u (dus 3 u later) heeft mijn man mijn dan komen ophalen en zijn we naar de eerste hulppost gereden. Ik geraakte zelfs niet meer uit de auto bij aankomst. Al mijn spieren waren totaal verkrampt en ik had het gevoel het gevoel dat elke overtollige beweging fataal kon zijn. De bloedsaturatie werd gemeten en bleek te hoog te zijn. Een EEg-cardiogram is ook genomen en was normaal.
Conclusie was : hyperventilatie. Na 3 temesta's onder mijn tong te hebben laten oplossen was ik vrij snel terug in orde al heb ik de rest van de dag geen inspanningen meer gedaan en heb op de zetel gelegen.
Sindsdien is dit gevoel regelmatig teruggekomen.
Telkens gaat er een soort golf van spiersamentrekkingen op voorhand door mijn lichaam en pas daarna begint de kortademigheid en benauwdheid. Op reis enkele weken geleden kreeg ik ook een paar dagen mijn armen niet naar boven wegens hevige spierpijn, een paar dagen laten wisselde het en zat het in mijn benen. De benauwdheid bleef toen evenwel uit.
Toen ik een jaar of 18 was (ben er nu 46j) heb ik ook last van hyperventilatie gehad maar dat kende toen een heel ander verloop. Het was toen duidelijk dat verkeerd ademen een paniekaaval tot gevolg had maar nu heb ik het gevoel dat eerst die spiersamentrekkingen plaatshebben en dan pas de benauwdheid heel plotseling en echt in golven opkomt. Het kan ook uren aanhouden. Bij mijn vorige ervaring van hyperventilatie viel ik na de benauwdheid soms flauw en dan brachten ze mij in de frisse buitenlucht en klaarde het probleem altijd heel snel terug op vanzelf. Nu is het blijkbaar alleen nog te verhelpen met temesta. Mijn aanvoelen is ook dat het hier nu niet om hyperventilatie gaat maar iets fundamenteels fysiek. Het laatste bloedonderzoek dat ik gehad heb op 30 juni wees op een ck waarde (spierenzyme ) van 369 terwijl die eigenlijk tussen 35-152 had moeten liggen. Dit zou kunnen wijzen op falen van de hartspier.
Zijn er preventieve maatregelen die ik kan nemen of moet ik andere dingen laten onderzoeken? De huisarts beschouwt het als hyperventilatie en laat het er verder bij terwijl ik een intuitief voorgevoel heb dat dit niet zomaar om hyperventilatie gaat. De spiercontracties kan ik gewoon niet controleren. ik probeer dan al de info over relaxatie in gedachten te brengen en toe te passen (buikademhaling, meer tellen uitademen dan inademen) en dat helpt soms een klein beetje maar verhelpt het probleem niet. Wat is nu het beste plan de campagne om meer gerustheid en zekerheid te krijgen? Ik ben op het internet CK verder gaan opzoeken en zag dat artsen dan ook troponine en CK-MB kunnen laten onderzoeken via een bloedanalyse . Ik las op jullie website iets over EJF %-pompfunctie laten meten.
Wat is echter jullie advies?
Daarnet kreeg ik weer een aanval. Heb dan onmiddellijk maar 2 xanaxen geslikt en heb ook 2 tabletten Co-enzyme Q10 geslikt omdat ik ook ergens op jullie forum gelezen had dat die de hartfunctie helpt ondersteunen.
Zouden jullie mij snel willen antwoorden want de paniek is groot voor de moment ?
Alvast bedankt!
Katrien
ps : mijn profiel vind je al terug onder het forum candida. Wist daarnet alleen mijn juiste wachtwoord login niet meer en heb er een nieuw gecreëerd. Ben al sinds febr 2010 bezig met een candidadieet omdat ik spijsverteringsproblemen heb en zeer weinig energie. Heb ook al problemen gehad met de schildklier (ziekte van Graves - mijn schildklier werd in 1996 operatief verwijderd, sindsdien neem ik schildklierpreparaten (l-thyroxine 125 mµ). Ook mijn calciumniveau is sinds die operatie verstoord en steeds veel te laag (laatste bloedonderzoek op 30/6 was waarde 6 terwijl ze tussen 8,6 en 10,2 moest liggen. Ook mijn magnesiumniveau was te laag 1,72 (moest eigenlijk tussen 1,83 en 2,57) liggen. ben sinds 30/6 wel al continu calcium en magnesium aan het bijslikken.
hyperventilatie of problemen hartspier?
-
catharina2
- Nieuw in dit forum
- Berichten: 3
- Lid geworden op: zo nov 07, 2010 7:55 pm
-
Corrij (therapeut)
- Verslaafd aan het forum
- Berichten: 3948
- Lid geworden op: do mei 19, 2005 10:46 pm
- Contacteer:
Re: hyperventilatie of problemen hartspier?
[quote="catharina2"] Het laatste bloedonderzoek dat ik gehad heb op 30 juni wees op een ck waarde (spierenzyme ) van 369 terwijl die eigenlijk tussen 35-152 had moeten liggen. Dit zou kunnen wijzen op falen van de hartspier.
Hallo Katrien,
CK is waarschijnlijk een van de beste indicatoren van hartinfarct: het stijgt zeer vlug en het komt zeer weinig in andere weefsels voor.
Het feit dat minimale traumata van de skeletspieren ook CK stijging kunnen veroorzaken maakt deze gevoelige indicator echter weinig specifiek: spierarbeid, een val, een intramusculaire injectie zijn voldoende om de CK-spiegels omhoog te jagen.
Ook polymyositis, dermatomyositis, zware hypothyreoïdie met spierafwijkingen geven verhoogde CK-waarden.
de aanwezigheid van CK-MB is de meest gevoelige "marker" van myocardinfarct. CK-MB verschijnt vroeg (binnen de 24 uur na een infarct). Het stijgt niet na longembolen, hartdecompensatie, angina pectoris (men heeft evenwel ook stijging van CK-MB beschreven na spiertrauma, langdurige tachy-arythmieën, zeer zware angina).
Het is waarschijnlijk niet mogelijk uit de stijging van CK-MB conclusies te trekken betreffende de omvang van het infarct: de stijging van de enzyme-activiteit in het serum hangt niet alleen af van de uitgebreidheid van de celnecrose maar ook van de relatieve concentratie CK-MB in de aangetaste vezels en van de bevloeiing van het geïnfarcteerde deel.
Het is belangrijk bij de diagnose van een hartinfarct een vrij strikte timing aan te houden: CK-MB is het eerste enzyme dat in meetbare hoeveelheden in het serum vrijkomt na een infarct: het kan soms aangetoond worden binnen de 3 tot 6 uur na het begin van de pijn, vóór de stijging van het totale CK. Het maximum wordt gewoonlijk bereikt na 12 tot 24 uur, en men vindt opnieuw normale waarden na 24 tot 48 uur. Het is dan ook belangrijk een serumstaal te nemen bij opname, en controles te doen na 24 en 48 uur. Sommigen raden zelfs een bloedname om de 12 uur aan om een (eventueel kleine) stijging van CK-MB niet te missen.
Bij een verhoogde hoeveelheid CK-MB en een relatieve index - verhouding tussen CK-MB en totaal CK - groter dan 2,5 tot 3, is schade aan het hart waarschijnlijk.
Een verhoogde CK en een relatieve index lager dan 2,5 tot 3 wijst op schade aan skeletspieren of schade aan zowel hartspier als skeletspieren. In het laatste geval wordt vaak een troponinetest gedaan (die alleen bij schade aan de hartspier afwijkend is) om na te gaan of er sprake is van een hartaanval.
Een verhoogde CK-MB waarde komt ook voor bij mensen met ademhalingsproblemen, die als gevolg daarvan de borstspieren (met relatief veel CK-MB) extra belasten. Dat kan leiden tot toename van de hoeveelheid CK-MB in het bloed.
Bij nierfalen, chronische spierziekten, schildklierafwijkingen of overmatig alcoholgebruik kan de hoeveelheid CK-MB in het bloed toenemen. Deze afwijkingen kunnen namelijk leiden tot schade aan de hartspier.
Het zou dus heel goed kunnen dat deze waarde bij jouw verhoogd is door de schildklierproblemen of door de spierspasmen die je beschrijft.
Als er daadwerkelijk een onderliggend hartprobleem zou zijn dan zouden een paar temesta`s echt geen effect hebben. Temesta is bedoeld voor de behandeling van symptomen van angststoornissen en spanning
symptomen die passen bij een verlaagd magnesium zijn spierzwakte, ongecontroleerde bewegingen, kramp, verwardheid, hartritmestoornissen en toevallen.
Is PTH ook geprikt? En kalium?
groetjes,
Corrij
Hallo Katrien,
CK is waarschijnlijk een van de beste indicatoren van hartinfarct: het stijgt zeer vlug en het komt zeer weinig in andere weefsels voor.
Het feit dat minimale traumata van de skeletspieren ook CK stijging kunnen veroorzaken maakt deze gevoelige indicator echter weinig specifiek: spierarbeid, een val, een intramusculaire injectie zijn voldoende om de CK-spiegels omhoog te jagen.
Ook polymyositis, dermatomyositis, zware hypothyreoïdie met spierafwijkingen geven verhoogde CK-waarden.
de aanwezigheid van CK-MB is de meest gevoelige "marker" van myocardinfarct. CK-MB verschijnt vroeg (binnen de 24 uur na een infarct). Het stijgt niet na longembolen, hartdecompensatie, angina pectoris (men heeft evenwel ook stijging van CK-MB beschreven na spiertrauma, langdurige tachy-arythmieën, zeer zware angina).
Het is waarschijnlijk niet mogelijk uit de stijging van CK-MB conclusies te trekken betreffende de omvang van het infarct: de stijging van de enzyme-activiteit in het serum hangt niet alleen af van de uitgebreidheid van de celnecrose maar ook van de relatieve concentratie CK-MB in de aangetaste vezels en van de bevloeiing van het geïnfarcteerde deel.
Het is belangrijk bij de diagnose van een hartinfarct een vrij strikte timing aan te houden: CK-MB is het eerste enzyme dat in meetbare hoeveelheden in het serum vrijkomt na een infarct: het kan soms aangetoond worden binnen de 3 tot 6 uur na het begin van de pijn, vóór de stijging van het totale CK. Het maximum wordt gewoonlijk bereikt na 12 tot 24 uur, en men vindt opnieuw normale waarden na 24 tot 48 uur. Het is dan ook belangrijk een serumstaal te nemen bij opname, en controles te doen na 24 en 48 uur. Sommigen raden zelfs een bloedname om de 12 uur aan om een (eventueel kleine) stijging van CK-MB niet te missen.
Bij een verhoogde hoeveelheid CK-MB en een relatieve index - verhouding tussen CK-MB en totaal CK - groter dan 2,5 tot 3, is schade aan het hart waarschijnlijk.
Een verhoogde CK en een relatieve index lager dan 2,5 tot 3 wijst op schade aan skeletspieren of schade aan zowel hartspier als skeletspieren. In het laatste geval wordt vaak een troponinetest gedaan (die alleen bij schade aan de hartspier afwijkend is) om na te gaan of er sprake is van een hartaanval.
Een verhoogde CK-MB waarde komt ook voor bij mensen met ademhalingsproblemen, die als gevolg daarvan de borstspieren (met relatief veel CK-MB) extra belasten. Dat kan leiden tot toename van de hoeveelheid CK-MB in het bloed.
Bij nierfalen, chronische spierziekten, schildklierafwijkingen of overmatig alcoholgebruik kan de hoeveelheid CK-MB in het bloed toenemen. Deze afwijkingen kunnen namelijk leiden tot schade aan de hartspier.
Het zou dus heel goed kunnen dat deze waarde bij jouw verhoogd is door de schildklierproblemen of door de spierspasmen die je beschrijft.
Als er daadwerkelijk een onderliggend hartprobleem zou zijn dan zouden een paar temesta`s echt geen effect hebben. Temesta is bedoeld voor de behandeling van symptomen van angststoornissen en spanning
symptomen die passen bij een verlaagd magnesium zijn spierzwakte, ongecontroleerde bewegingen, kramp, verwardheid, hartritmestoornissen en toevallen.
Is PTH ook geprikt? En kalium?
groetjes,
Corrij
Those who do not have enough time for good health,
will not have good health for enough time.
will not have good health for enough time.
-
catharina2
- Nieuw in dit forum
- Berichten: 3
- Lid geworden op: zo nov 07, 2010 7:55 pm
hyperventilatie - hartfalen
Hallo Corry,
sorry voor mijn late antwoord maar ben zondag 7/11 weer op spoed beland met hyperventilatieklachten die uren bleven aanhouden en niet uitgelokt werden door stress - volgens mij echt a-typisch. Ik wees ze erop dat ik hypocalciemie had na een schildklieroperatie en dat de hyperventilatie mogelijk de waarde van het calcium nog zou kunnen doen dalen. Vandaar dat ze bloed prikten.
Daarna mocht ik meteen 10 dagen daar verblijven omdat de calciumwaarden zo uitgesproken laag waren dat ze het zelfs 'levensbedreigend' noemden.
Ze zagen de hyperventilatieklachten volledig in relatie tot de hypocalciemie. CK-MB en troponine hebben ze ook getest maar die bleken normaal te zijn.
Na 6 dagen baxters (8 g calcium per baxter die over 24u liep) + aanvulling met oplosbare calciumtabletten (6* 1000 mg per dag ) + 2 g alfa-leo (derivaat vitamine d3) + magnesium en 4 dagen enkel nog de oplosbare tabletten en pilletjes alfa-leo verklaarden ze mij terug oke.
Mijn calciumwaarden waren normaal te noemen, ze hebben ook een echo van het hart genomen en die leek ook normaal te zijn.
Nochtans blijven de klachten van kortademigheid (gevoel niet te kunnen doorademen alsof longen beklemd zijn of hart niet genoeg meewil) een hele dag doorduren. Wandelen, lopen, praten kan het nog doen toenemen en dan voelen mijn benen soms zo slap dat ik denk erdoor te zullen zakken. Pas als ik mij echt bezorgd begin te maken slaat dat om naar hyperventilatie. Ik loop ook te rillen, voel mij af en toe koortsig... Er is echt iets meer aan de hand.
Je vroeg ook nog of de PTH geprikt was.
PTH intact (botmetabolisme) was <3 terwijl het tussen 10-65 PG/ML moest liggen.
PH (arteriele bloedgassen) was 7,48 en mocht maar tussen 7,35 en 7,45 liggen.
Ook base excess was te hoog : 3,9 terwijl het lager dan 3 moest zijn.
Ook APTT (stolling hemostase) was te hoog : 40 terwijl het tussen 29 en 38 moest liggen .
Calcium geioniseerd (POCT) was maar 0,61 terwijl het tussen 1,13 en 1,32 mmol/l moest liggen.
Calcium was 1,17 terwijl het tussen 2,10 - 2,60 mmol/l moest liggen
Fosfaat was 2,12 terwijl het tussen 0,87 en 1,45 moest liggen.
Lactaat dehydrogenase (LDH) bedroeg 596 terwijl het maar tussen 240-480 U/l mocht zijn.
CK bedroeg bij opname 596 terwijl het minder dan 175 u/l moest zijn.
CK MB en Tropnine T waren dan weer wel normaal.
Amylase bedroeg 141 terwijl het tussen 0 en 100 u/l moest liggen.
Kalium en Kalium POCT waren allebei normaal.
Mijn zus die tijdens mijn opname lichtelijk in paniek was, heeft dan haar arts gecontacteerd (ook alternatieve) en die zei dat door mijn verstoorde calcium-fosfaat huishouding er onvoldoende toevoer van zuurstof naar de vlakke spieren was die de hyperventilatie zou verklaren.
Dit zal ten dele het verhaal zijn.
Ben nu vamorgen zelf nog naar een alternatieve dokter geweest die zei dat mijn KNO gebied en lymfe aanliggend luchtwegen besmet waren met Mycoplasma en Adenovirus. Dit geeft een toxische irritatie van longen en hartspier. Volgens mij slaat hij daarmee wel de nagel op de kop maar hoe leg je zoiets uit aan een klassieke arts? Ik weet zelfs niet of het onomstotelijk kan worden aangetoond. (Adenovirus vrijwel niet heb ik opgezocht op internet ) Ik krijg nu fytotherapeutische druppeltjes. Hoop dat die soelaas zullen brengen.
Mocht je nog bepaalde inzichten krijgen uit de laboresultaten die ik je opsomde, zou je het dan nog willen laten weten aub? Hoe meer info hoe completer de puzzel wordt.
Alvast bedankt voor de hulp!
Katrien.
sorry voor mijn late antwoord maar ben zondag 7/11 weer op spoed beland met hyperventilatieklachten die uren bleven aanhouden en niet uitgelokt werden door stress - volgens mij echt a-typisch. Ik wees ze erop dat ik hypocalciemie had na een schildklieroperatie en dat de hyperventilatie mogelijk de waarde van het calcium nog zou kunnen doen dalen. Vandaar dat ze bloed prikten.
Daarna mocht ik meteen 10 dagen daar verblijven omdat de calciumwaarden zo uitgesproken laag waren dat ze het zelfs 'levensbedreigend' noemden.
Ze zagen de hyperventilatieklachten volledig in relatie tot de hypocalciemie. CK-MB en troponine hebben ze ook getest maar die bleken normaal te zijn.
Na 6 dagen baxters (8 g calcium per baxter die over 24u liep) + aanvulling met oplosbare calciumtabletten (6* 1000 mg per dag ) + 2 g alfa-leo (derivaat vitamine d3) + magnesium en 4 dagen enkel nog de oplosbare tabletten en pilletjes alfa-leo verklaarden ze mij terug oke.
Mijn calciumwaarden waren normaal te noemen, ze hebben ook een echo van het hart genomen en die leek ook normaal te zijn.
Nochtans blijven de klachten van kortademigheid (gevoel niet te kunnen doorademen alsof longen beklemd zijn of hart niet genoeg meewil) een hele dag doorduren. Wandelen, lopen, praten kan het nog doen toenemen en dan voelen mijn benen soms zo slap dat ik denk erdoor te zullen zakken. Pas als ik mij echt bezorgd begin te maken slaat dat om naar hyperventilatie. Ik loop ook te rillen, voel mij af en toe koortsig... Er is echt iets meer aan de hand.
Je vroeg ook nog of de PTH geprikt was.
PTH intact (botmetabolisme) was <3 terwijl het tussen 10-65 PG/ML moest liggen.
PH (arteriele bloedgassen) was 7,48 en mocht maar tussen 7,35 en 7,45 liggen.
Ook base excess was te hoog : 3,9 terwijl het lager dan 3 moest zijn.
Ook APTT (stolling hemostase) was te hoog : 40 terwijl het tussen 29 en 38 moest liggen .
Calcium geioniseerd (POCT) was maar 0,61 terwijl het tussen 1,13 en 1,32 mmol/l moest liggen.
Calcium was 1,17 terwijl het tussen 2,10 - 2,60 mmol/l moest liggen
Fosfaat was 2,12 terwijl het tussen 0,87 en 1,45 moest liggen.
Lactaat dehydrogenase (LDH) bedroeg 596 terwijl het maar tussen 240-480 U/l mocht zijn.
CK bedroeg bij opname 596 terwijl het minder dan 175 u/l moest zijn.
CK MB en Tropnine T waren dan weer wel normaal.
Amylase bedroeg 141 terwijl het tussen 0 en 100 u/l moest liggen.
Kalium en Kalium POCT waren allebei normaal.
Mijn zus die tijdens mijn opname lichtelijk in paniek was, heeft dan haar arts gecontacteerd (ook alternatieve) en die zei dat door mijn verstoorde calcium-fosfaat huishouding er onvoldoende toevoer van zuurstof naar de vlakke spieren was die de hyperventilatie zou verklaren.
Dit zal ten dele het verhaal zijn.
Ben nu vamorgen zelf nog naar een alternatieve dokter geweest die zei dat mijn KNO gebied en lymfe aanliggend luchtwegen besmet waren met Mycoplasma en Adenovirus. Dit geeft een toxische irritatie van longen en hartspier. Volgens mij slaat hij daarmee wel de nagel op de kop maar hoe leg je zoiets uit aan een klassieke arts? Ik weet zelfs niet of het onomstotelijk kan worden aangetoond. (Adenovirus vrijwel niet heb ik opgezocht op internet ) Ik krijg nu fytotherapeutische druppeltjes. Hoop dat die soelaas zullen brengen.
Mocht je nog bepaalde inzichten krijgen uit de laboresultaten die ik je opsomde, zou je het dan nog willen laten weten aub? Hoe meer info hoe completer de puzzel wordt.
Alvast bedankt voor de hulp!
Katrien.
-
Corrij (therapeut)
- Verslaafd aan het forum
- Berichten: 3948
- Lid geworden op: do mei 19, 2005 10:46 pm
- Contacteer:
Hallo Katrien,
Ik denk niet dat er echt iets met je hart aan de hand is. De echo zag er goed uit en je CK MB en troponine waren normaal.
Even wat uitleg over de waarden die afwijken,
Jouw calcium was te laag evenals PTH wat dus zou betekenen dat er sprake is van een te traag werkende bijschildklier.
Interpretatie PTH waarden.
verlaagd normaal of verlaagd PTH respons is niet correct; mogelijk is er sprake van hypoparathyreoïdie (te traag werkende bijschildklier)
We spreken bij een pH <7> 7,45 van een alkalose.
Stoornissen in het zuur-base-evenwicht kunnen bij tal van ziekten voorkomen. Deze stoornissen staan dus nooit op zichzelf, maar zijn meestal een uiting van een onderliggende ziekte. Zo is aan de hand van de uitslagen van bloedgassen bijvoorbeeld op te maken of er een probleem is met de longen (respiratoir) of met bijvoorbeeld de nieren (metabool) en of het bloed hierdoor te zuur (acidose) of te basisch (alkalose) is.
respiratoire alkalose: door een toegenomen ademhaling wordt er meer CO2 afgevoerd, waardoor de CO2-concentratie in het bloed daalt en de pH van het bloed stijgt. Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld hyperventilatie, pijn en sommige longziekten.
In jouw geval zal de hyperventilatie aanval de oorzaak zijn van de alkalose.
oorzaken voor een verlaagd calciumgehalte in bloed zijn:
langzaamwerkende schildklier
ongevoeligheid voor de werking van PTH (erfelijk bepaald)
extreem tekort van calcium door ondervoeding
tekort aan magnesium
te veel fosfaat
plotselinge ontsteking van de alvleeskleer (pancreatitis)
nierfalen
alcoholisme
tetanusinfectie (straatvuil)
Een te hoog fosfaatgehalte in bloed heet hyperfosfatemie en kan voorkomen bij:
nierziekten
slecht werkend bijschildklier
diabetisch ketoacidose (verbranding van vetten omdat onvoldoende glucose beschikbaar is voor de energievoorziening)
overmatig fosfaat of vitamine D-gebruik (via supplementen)
Een verhoogd LDH betekent dat er cellen van weefsel kapot zijn gegaan. Wanneer er schade aan weefsel is ontstaan, zal na enige tijd het LDH te meten zijn. Bij een hartinfarct is dit na 24 tot 48 uur. Na 2 tot 3 dagen is LDH dan maximaal en na 10 tot 14 dagen kan het tot normaal niveau gedaald zijn. Verhoogde waarden worden gevonden bij alle ziekten waarbij een orgaan of weefsel beschadigd is. Ook wanneer de rode bloedcellen kapot gaan, zal het LDH verhoogd zijn.
Een verhoogde CK en een relatieve index lager dan 2,5 tot 3 wijst op schade aan skeletspieren of schade aan zowel hartspier als skeletspieren. In het laatste geval wordt vaak een troponinetest gedaan (die alleen bij schade aan de hartspier afwijkend is) om na te gaan of er sprake is van een hartaanval.
.Het spierenzym creatine(phospho)kinase (afkorting: CK of CPK) komt vrij bij ‘spierschade’, bijvoorbeeld door ontsteking of trauma. Ook bij het gebruik van een statine kan een CK-stijging optreden, al dan niet gepaard gaand met spierklachten.
Een sterk verhoogde hoeveelheid amylase in het bloed kan wijzen op een acute alvleesklierontsteking. Binnen 12 uur nadat de schade is ontstaan, kan de amylaseacitiviteit in het bloed vier tot zes maal hoger zijn dan normaal. Na succesvolle behandeling van de ontsteking daalt de amylase binnen enkele dagen weer tot normaal. Amylase kan ook verhoogd zijn in geval van alvleesklierkanker of bij patiënten met galstenen. Verhoogd amylase in bloed in combinatie met normale of verlaagde amylase in urine wijst op verminderde nierfunctie of op een verstoorde werking van amylase, waarbij amylase vastzit aan andere eiwitten in het bloed. Dit amylase-eiwit complex (macro-amylase) wordt slecht door de nieren uitgescheiden en zorgt dus voor verhoogd amylase in bloed. Het is een goedaardige aandoening die symptoomloos verloopt.
Hyperventilatie is een medische term voor te diep en te snel ademhalen. 'Hyper' betekent
snel en 'ventileren' is ademhalen.
Als iemand hyperventileert, geeft hij te veel koolzuurgas af en neemt hij, doordat er te
diep geademd wordt, te veel zuurstof op. Hierdoor verandert het evenwicht tussen
zuurstof en koolzuur in het bloed, er ontstaat een tekort aan koolzuur in het bloed en de
weefsels, waardoor je als het ware een 'zuurstofvergiftiging' krijgt. Iedereen haalt wel
eens te diep en te snel adem, zonder het bewuste hyperventilatiesyndroom te krijgen. Na
een stevige sportprestatie bijvoorbeeld moet men behoorlijk hijgen, maar dit is altijd
direct erna weer hersteld. Hyperventilatiemensen blijven ook in rust te diep en te snel
ademhalen. Een normale volwassene ademt in rust 6 tot 10 keer per minuut. Negentig
procent van de hyperventilanten ademt 2 maal zoveel per minuut. Ongeveer 20% van de
patiënten halen zelfs 20 tot 30 keer per minuut. Als gevolg van de daling van het
koolzuurgehalte, wordt het bloed steeds minder zuur (alkalïsch), als reactie hierop komt
er in het lichaam een andere verdelingsgraad van mineralen, die er voor zorgt dat het
calciumgehalte afneemt. Normaal gesproken hebben mensen een buffersysteem in de
lichaamssappen die dit tekort opheffen. Het belangrijkste onderdeel is daarbij de in het
bloed rondcirculerende hoeveelheid bicarbonaat. Mensen die chronisch hyperventileren
raken na verloop van tijd door de voorraad bicarbonaat heen en hebben hierdoor geen
mogelijkheid meer om het tekort aan koolzuur te compenseren. Er ontstaat vervolgens
een slechtere aanmaak van enzymen, waardoor er geen goede overdracht meer
plaatsvindt tussen zenuwen en spieren. Dit kan leiden tot een groot aantal klachten:
Algemene klachten: Spieren:
- vermoeidheid - trillingen
- prikkelbaarheid - spierstijfheid
- slapeloosheid - tintelingen op de huid
Psyche: Spijsverteringskanaal:
- angst en onrust - opgeblazen gevoel
- depressie - winden laten
- concentratieproblemen - misselijkheid
- fobieën - diarree / constipatie
Longen en luchtwegen: Centrale zenuwstelsel:
- benauwdheid - hoofdpijn
- beklemming op de borst - duizelingen
- kriebel in de keel - wazig zien
- zuchten, luchthonger
- pijnlijke ademhalingsspieren
Hart en vaten:
- hartkloppingen
- overslaan van het hart
- pijn op de borst
- koude klamme handen
De chronische hyperventilatie komt het meest voor en wordt het minst als hyperventilatie
herkend. Er zijn voortdurende vage klachten, zoals die op voorgaande lijst voorkomen.
De ene dag sterker dan de andere, maar aan een foutieve ademhaling wordt vaak niet
gedacht.
Er zijn bij de ademhaling in het totaal zo'n 17 verschillende ademhalingsspieren
betrokken. Door diverse oorzaken kunnen deze spieren geblokkeerd raken, waardoor er
geen volledige ademhaling meer mogelijk is. De onvolledige ademhaling die hierdoor
ontstaat kan makkelijk aanleiding geven tot hyperventilatie.
Het stijgen van de adrenalinehoeveelheid in het bloed heeft een versnelde ademhaling tot
gevolg. De oorzaak van de adrenalinetoename kan o.a. zijn een verlaagde
bloedsuikerspiegel (hypoglycemie), stress indicatoren, gebruik van hormoon preparaten.
Als er geen optimale stofwisseling plaatsvindt kan er een verhoging van de zuurgraad van
het bloed ontstaan. De chemoreceptoren voor zuurstof en koolzuur in het bloed zullen
hierdoor een prikkel afgeven voor extra inademing waardoor er opnieuw een versnelling
ontstaat van de ademhaling.
Iedereen zal wel eens één van de bovengenoemde factoren ervaren zonder dat het voor
hem problematisch wordt. Indien er echter een combinatie van oorzaken gaat meespelen
neemt het gevaar voor hyperventilatie hand over hand toe!
groetjes,
Corrij
Ik denk niet dat er echt iets met je hart aan de hand is. De echo zag er goed uit en je CK MB en troponine waren normaal.
Even wat uitleg over de waarden die afwijken,
Jouw calcium was te laag evenals PTH wat dus zou betekenen dat er sprake is van een te traag werkende bijschildklier.
Interpretatie PTH waarden.
verlaagd normaal of verlaagd PTH respons is niet correct; mogelijk is er sprake van hypoparathyreoïdie (te traag werkende bijschildklier)
We spreken bij een pH <7> 7,45 van een alkalose.
Stoornissen in het zuur-base-evenwicht kunnen bij tal van ziekten voorkomen. Deze stoornissen staan dus nooit op zichzelf, maar zijn meestal een uiting van een onderliggende ziekte. Zo is aan de hand van de uitslagen van bloedgassen bijvoorbeeld op te maken of er een probleem is met de longen (respiratoir) of met bijvoorbeeld de nieren (metabool) en of het bloed hierdoor te zuur (acidose) of te basisch (alkalose) is.
respiratoire alkalose: door een toegenomen ademhaling wordt er meer CO2 afgevoerd, waardoor de CO2-concentratie in het bloed daalt en de pH van het bloed stijgt. Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld hyperventilatie, pijn en sommige longziekten.
In jouw geval zal de hyperventilatie aanval de oorzaak zijn van de alkalose.
oorzaken voor een verlaagd calciumgehalte in bloed zijn:
langzaamwerkende schildklier
ongevoeligheid voor de werking van PTH (erfelijk bepaald)
extreem tekort van calcium door ondervoeding
tekort aan magnesium
te veel fosfaat
plotselinge ontsteking van de alvleeskleer (pancreatitis)
nierfalen
alcoholisme
tetanusinfectie (straatvuil)
Een te hoog fosfaatgehalte in bloed heet hyperfosfatemie en kan voorkomen bij:
nierziekten
slecht werkend bijschildklier
diabetisch ketoacidose (verbranding van vetten omdat onvoldoende glucose beschikbaar is voor de energievoorziening)
overmatig fosfaat of vitamine D-gebruik (via supplementen)
Een verhoogd LDH betekent dat er cellen van weefsel kapot zijn gegaan. Wanneer er schade aan weefsel is ontstaan, zal na enige tijd het LDH te meten zijn. Bij een hartinfarct is dit na 24 tot 48 uur. Na 2 tot 3 dagen is LDH dan maximaal en na 10 tot 14 dagen kan het tot normaal niveau gedaald zijn. Verhoogde waarden worden gevonden bij alle ziekten waarbij een orgaan of weefsel beschadigd is. Ook wanneer de rode bloedcellen kapot gaan, zal het LDH verhoogd zijn.
Een verhoogde CK en een relatieve index lager dan 2,5 tot 3 wijst op schade aan skeletspieren of schade aan zowel hartspier als skeletspieren. In het laatste geval wordt vaak een troponinetest gedaan (die alleen bij schade aan de hartspier afwijkend is) om na te gaan of er sprake is van een hartaanval.
.Het spierenzym creatine(phospho)kinase (afkorting: CK of CPK) komt vrij bij ‘spierschade’, bijvoorbeeld door ontsteking of trauma. Ook bij het gebruik van een statine kan een CK-stijging optreden, al dan niet gepaard gaand met spierklachten.
Een sterk verhoogde hoeveelheid amylase in het bloed kan wijzen op een acute alvleesklierontsteking. Binnen 12 uur nadat de schade is ontstaan, kan de amylaseacitiviteit in het bloed vier tot zes maal hoger zijn dan normaal. Na succesvolle behandeling van de ontsteking daalt de amylase binnen enkele dagen weer tot normaal. Amylase kan ook verhoogd zijn in geval van alvleesklierkanker of bij patiënten met galstenen. Verhoogd amylase in bloed in combinatie met normale of verlaagde amylase in urine wijst op verminderde nierfunctie of op een verstoorde werking van amylase, waarbij amylase vastzit aan andere eiwitten in het bloed. Dit amylase-eiwit complex (macro-amylase) wordt slecht door de nieren uitgescheiden en zorgt dus voor verhoogd amylase in bloed. Het is een goedaardige aandoening die symptoomloos verloopt.
Hyperventilatie is een medische term voor te diep en te snel ademhalen. 'Hyper' betekent
snel en 'ventileren' is ademhalen.
Als iemand hyperventileert, geeft hij te veel koolzuurgas af en neemt hij, doordat er te
diep geademd wordt, te veel zuurstof op. Hierdoor verandert het evenwicht tussen
zuurstof en koolzuur in het bloed, er ontstaat een tekort aan koolzuur in het bloed en de
weefsels, waardoor je als het ware een 'zuurstofvergiftiging' krijgt. Iedereen haalt wel
eens te diep en te snel adem, zonder het bewuste hyperventilatiesyndroom te krijgen. Na
een stevige sportprestatie bijvoorbeeld moet men behoorlijk hijgen, maar dit is altijd
direct erna weer hersteld. Hyperventilatiemensen blijven ook in rust te diep en te snel
ademhalen. Een normale volwassene ademt in rust 6 tot 10 keer per minuut. Negentig
procent van de hyperventilanten ademt 2 maal zoveel per minuut. Ongeveer 20% van de
patiënten halen zelfs 20 tot 30 keer per minuut. Als gevolg van de daling van het
koolzuurgehalte, wordt het bloed steeds minder zuur (alkalïsch), als reactie hierop komt
er in het lichaam een andere verdelingsgraad van mineralen, die er voor zorgt dat het
calciumgehalte afneemt. Normaal gesproken hebben mensen een buffersysteem in de
lichaamssappen die dit tekort opheffen. Het belangrijkste onderdeel is daarbij de in het
bloed rondcirculerende hoeveelheid bicarbonaat. Mensen die chronisch hyperventileren
raken na verloop van tijd door de voorraad bicarbonaat heen en hebben hierdoor geen
mogelijkheid meer om het tekort aan koolzuur te compenseren. Er ontstaat vervolgens
een slechtere aanmaak van enzymen, waardoor er geen goede overdracht meer
plaatsvindt tussen zenuwen en spieren. Dit kan leiden tot een groot aantal klachten:
Algemene klachten: Spieren:
- vermoeidheid - trillingen
- prikkelbaarheid - spierstijfheid
- slapeloosheid - tintelingen op de huid
Psyche: Spijsverteringskanaal:
- angst en onrust - opgeblazen gevoel
- depressie - winden laten
- concentratieproblemen - misselijkheid
- fobieën - diarree / constipatie
Longen en luchtwegen: Centrale zenuwstelsel:
- benauwdheid - hoofdpijn
- beklemming op de borst - duizelingen
- kriebel in de keel - wazig zien
- zuchten, luchthonger
- pijnlijke ademhalingsspieren
Hart en vaten:
- hartkloppingen
- overslaan van het hart
- pijn op de borst
- koude klamme handen
De chronische hyperventilatie komt het meest voor en wordt het minst als hyperventilatie
herkend. Er zijn voortdurende vage klachten, zoals die op voorgaande lijst voorkomen.
De ene dag sterker dan de andere, maar aan een foutieve ademhaling wordt vaak niet
gedacht.
Er zijn bij de ademhaling in het totaal zo'n 17 verschillende ademhalingsspieren
betrokken. Door diverse oorzaken kunnen deze spieren geblokkeerd raken, waardoor er
geen volledige ademhaling meer mogelijk is. De onvolledige ademhaling die hierdoor
ontstaat kan makkelijk aanleiding geven tot hyperventilatie.
Het stijgen van de adrenalinehoeveelheid in het bloed heeft een versnelde ademhaling tot
gevolg. De oorzaak van de adrenalinetoename kan o.a. zijn een verlaagde
bloedsuikerspiegel (hypoglycemie), stress indicatoren, gebruik van hormoon preparaten.
Als er geen optimale stofwisseling plaatsvindt kan er een verhoging van de zuurgraad van
het bloed ontstaan. De chemoreceptoren voor zuurstof en koolzuur in het bloed zullen
hierdoor een prikkel afgeven voor extra inademing waardoor er opnieuw een versnelling
ontstaat van de ademhaling.
Iedereen zal wel eens één van de bovengenoemde factoren ervaren zonder dat het voor
hem problematisch wordt. Indien er echter een combinatie van oorzaken gaat meespelen
neemt het gevaar voor hyperventilatie hand over hand toe!
groetjes,
Corrij
Those who do not have enough time for good health,
will not have good health for enough time.
will not have good health for enough time.
-
catharina2
- Nieuw in dit forum
- Berichten: 3
- Lid geworden op: zo nov 07, 2010 7:55 pm
Dank je wel voor die gedetailleerde uitleg! Ik zal hem waarschijnlijk nog wel een paar keer moeten herlezen eer ik alles begrepen heb.
Het geeft in elk geval wel wat geruststelling.
Onderstaande quote viel mij nu in eerste instantie op om misschien nog wat nader te laten onderzoeken.
"
Mijn normale temperatuur is 36,6 en in het ziekenhuis schommelde mijn temperatuur continu van 36,6 C tot 37,4 C Niet echt hoog maar toch ook niet normaal voor mij.
Voor de rest begin ik nu meer geloof te hechten dat hyperventilatie ook heel 'fysisch' kan aanvoelen en daarom niet noodzakelijk hoeft te betekenen dat de benauwdheid die je voelt een organische oorzaak heeft zoals hart- of longstoornis. Ademhalingsoefeningen zouden idd wel niet slecht zijn.
Heel, heel erg bedankt Corrij voor je antwoord!
Vriendelijke groeten,
Katrien
Het geeft in elk geval wel wat geruststelling.
Onderstaande quote viel mij nu in eerste instantie op om misschien nog wat nader te laten onderzoeken.
"
Ik heb al een paar dagen ondefinieerbare pijn onder het middenrif en ik voel me ook geregeld wat koortsig. Misschien ligt dat idd wel aan de pancreasklier.Een sterk verhoogde hoeveelheid amylase in het bloed kan wijzen op een acute alvleesklierontsteking. Binnen 12 uur nadat de schade is ontstaan, kan de amylaseacitiviteit in het bloed vier tot zes maal hoger zijn dan normaal. Na succesvolle behandeling van de ontsteking daalt de amylase binnen enkele dagen weer tot normaal. Amylase kan ook verhoogd zijn in geval van alvleesklierkanker of bij patiënten met galstenen. Verhoogd amylase in bloed in combinatie met normale of verlaagde amylase in urine wijst op verminderde nierfunctie of op een verstoorde werking van amylase, waarbij amylase vastzit aan andere eiwitten in het bloed. Dit amylase-eiwit complex (macro-amylase) wordt slecht door de nieren uitgescheiden en zorgt dus voor verhoogd amylase in bloed. Het is een goedaardige aandoening die symptoomloos verloopt"
Mijn normale temperatuur is 36,6 en in het ziekenhuis schommelde mijn temperatuur continu van 36,6 C tot 37,4 C Niet echt hoog maar toch ook niet normaal voor mij.
Voor de rest begin ik nu meer geloof te hechten dat hyperventilatie ook heel 'fysisch' kan aanvoelen en daarom niet noodzakelijk hoeft te betekenen dat de benauwdheid die je voelt een organische oorzaak heeft zoals hart- of longstoornis. Ademhalingsoefeningen zouden idd wel niet slecht zijn.
Heel, heel erg bedankt Corrij voor je antwoord!
Vriendelijke groeten,
Katrien