Hééél lang gezond na een hartinfarct plus dotterbehandeling

Je kan je via dit forum aan de anderen voorstellen en discusieren over hart en vaatziekten.
Bert928GT
Nieuw in dit forum
Berichten: 4
Lid geworden op: wo sep 08, 2010 3:30 pm

Hééél lang gezond na een hartinfarct plus dotterbehandeling

Bericht door Bert928GT » wo sep 08, 2010 4:09 pm

Hallo hartgenoten,

begin 1992 stortte mijn wereld plotseling in door een hartinfarct op 38 jarige leeftijd rond een uur of 10 's ochtends. Dom genoeg heb ik niets tegen mijn vrouw verteld, maar 's avonds kwam de pijn terug. Daarna ging het allemaal snel, een ziekenhuis opname volgde en de week erna nog een dotterbehandeling omdat een kransslagader (Circumflex ) echt dicht zat. Dit balletje kwam aan het rollen door een slecht inspannings ECG en een daarop volgende hartcatheterisatie. De rechter kransslagader zat toen voor 60% dicht maar daar is toen niets aan gedaan.
In het ziekenhuis al had ik mij voorgenomen mijn leefpatroon drastisch te wijzigen. De dag na ontslag heb ik mijn voeding aangepast om af te vallen en ben op de racefiets gestapt.
Dat heb ik de afgelopen 18 jaar heel goed volgehouden en ik heb echt voluit en zonder remmingen de zwaarste toertochten gefietst. Nooit meer zijn er klachten geweest, betablokkers heb ik weggegooid en de eerste 14 jaar alleen ascal geslikt, daarna ook nog een lichte dosering cholesterolremmer. Toch heb ik mij voor de zekerheid vorig jaar nog maar eens bij de huisarts voor een controle gemeld, het kan immers niet eeuwig zo goed blijven gaan dacht ik bij mezelf. Er volgde een inspannings ECG dat gewoon prima was, toch vroeg de cardioloog mij of ik aan een thalliumscan wilde meewerken. Alsdus geschiedde, wederom een perfect inspannings ecg met het geheel voltooien van het BRUCE protocol en dus een uitstekende conditie. Toch was de uitslag een gigantische tegenvaller,er was namelijk wel zuurstoftekort gevonden. Toch heb en had ik echt geen klachten bij de meest extreme inspanningen. De afspraak is toen gemaakt om op 30-8-2010, een jaar later, een gewone inspanningstest te doen. Die liep slecht af, terwijl ik wederom geen klachten had , ook niet bij een hartslag van 186. Er zou zuurstoftekort zijn en er is sprake van een ritmestoornis. Die ritmestoornis heeft de hele familie en persoonlijk til ik er niet zwaar aan, omdat er nog niemand ooit last van heeft gehad. Dat zuurstof tekort was natuurlijk , mede gezien de positieve Thaliumtest vorig jaar , wel alarmerend. Aldus is er afgelopen maandag 6-9-2010 een catheterisatie uitgevoerd. De uitslag was onverwacht toch gunstig, wij hielden rekening met het ergste zoals een nieuwe dotterbehandeling of zelfs een bypass operatie.
De oude dotterplek was nog voor 100% open en de toen bestaande vernauwing van 60% is nu nog hoogstens 50%.
Met andere woorden, zowel het thallium onderzoek van vorig jaar is bij mij echt onbetrouwbaar gebleken evenals het inspannings ECG van vorige week. Al die tijd heb ik gewoon intensief door gesport en nooit klachten gehad. De foute uitslag van dat Thalium onderzoek is inmiddels bevestigd door de cardioloog. De betablokkers en de Plavox liggen inmiddels in de vuilnisbak, een week slikken was weer lang genoeg en de volgende week weer sporten dus, nu weer met een gerust hart.

Rest mij de brandende vraag : Hoe betrouwbaar is zo'n Thalliumscan?
Wij zijn namelijk wel behoorlijk ongerust geweest het afgelopen jaar.

En aan iedereen die interesse heeft kan ik het recept van een gezonde levensstijl geven om het aftakelingsproces van je hart volledig te stoppen en gewoon ook na een hartinfarct toch gezond oud te worden, daar kan ik uren over vertellen.

Groet Bert928GT :D :D

Plaats reactie